DOROTA KRAWCZYK poleca

21.Wyobraźnia jest wielką siłą. Inspiruj się zabawami dzieci, ich własnymi pomysłami. To zaoszczędzi Ci wielu godzin spędzonych na wycinaniu statku z kartonu i robieniu kwiatków z bibuły.

22.Muzyka do spektaklu. Lepiej nie korzystaj z radiowych hitów, dosłowności, piosenek z niewłaściwym tekstem. Jeśli wybierasz utwory z tekstem obcojęzycznym sprawdź tłumaczenie utworu. Najbezpieczniej wybierać utwory instrumentalne, tworzące nastrój, klimat przedstawienia, albo tworzyć warstwę muzyczna na żywo.

23.Szukaj dobrej literatury dla dzieci. Staraj się o wysoki poziom słowa. Jeśli decydujesz się na tekst własny lub tekst „wymyślony” przez aktorów wyczyść go z „brudów”, błędów stylistycznych, gramatycznych, zbytniej potoczności, powtórzeń. Kieruj się zasadą „mniej znaczy więcej”. Spektakle „przegadane” to częsty błąd spektakli amatorskich.

24.Buduj działanie na scenie. Dreptanie w miejscu to nie ruch sceniczny, to tzw. „brud”. Każdy ruch, gest, krok ma scenie znaczenie. Scena nie znosi przypadku. Nawet improwizacja jest w spektaklu kontrolowana i podparta warsztatem aktorskim. Pracując nad tworzeniem etiud możesz dać aktorom zadanie: zbuduj scenkę-etiudę używając tylko 5 słów.

25.Zadbaj o to, aby młodzi aktorzy rozumieli o czyt mówią na scenie. Rozmawiaj z nimi o ukrytej treści, przesłaniu. Nawet wiersz „Kaczka dziwaczka” może być pretekstem do rozmów o inności, braku akceptacji, odrzuceniu. Oprócz tego jaki tekst chcesz powiedź, zastanów się co tekstem chcesz powiedzieć.