BARTOSZ GUMULEC poleca

ZABAWY INTERAKCYJNE W PARACH, GRUPKACH

MARIONETKA

Działamy w parach /Marionetka-Animator/. W wyznaczonym czasie. Krótszym dla

mniejszych dzieci, starsze mogą to robić nawet do 10 min. Animator ustawia Marionetkę

za pomocą niewidzialnych sznureczków w postać odpowiadającą jakiejś profesji

np.: malarz, dentysta, piekarz, sztangista, gitarzysta, wokalista, albo (wersja łatwiejsza)

zwierzaki: kot, krowa, koń, tygrys, słoń, wiewiórka, gąsienica, ptak, ryba, kurka...

Po ustalonym czasie Marionetki zastygają, a animatorzy zgadują jakie postaci powstały z

marionetek.

To samo można przeprowadzić w klimacie /Rzeźbiarz i Rzeźba/. Zasada jest podobna , bo

trzeba zrobić to bezdotykowo, na dystansie. Partnerzy muszą się skupić na wysyłanych

sygnałach ruchowych. Ćwiczenie trzeba robić wolno i ze skupieniem, tak aby partnerzy się

dobrze rozumieli.

SZUKAMY POMYSŁU NA SPEKTAKL

ZABAWNE IMPROWIZACJE

Używając prostego rekwizytu, jakim może być tekturowe pudełko zadajemy grupie zadanie

wymyślenia czym może się ono stać.

Uczestnicy po kolei animują pudełko, nadając mu nowe funkcje nie używając słów lecz

gesty i ew. dźwięki. Przykładowo: pudełko - piesek, pudełko - lampa, pudełko - auto,

pudełko - biurko, pudełko - paszcza...

Jeden pokazuje, reszta zgaduje. Spróbujcie znaleźć 20, 50, 100 pomysłów.

UWAGA! Warto odejść od realnych skojarzeń, czyniąc z pudełka abstrakcyjne nowe

rzeczy. Być może któreś z błyskotliwych rozwiązań zastosujecie w waszym spektaklu?

ZANGAŻUJCIE REKWIZYT W HISTORIĘ

W małych 2-4 osobowych grupkach spróbujcie zbudować rożne użycia pudełka, ale z

jednej historii. Np: pudełko-łóżko, pudełko-umywalka, pudełko-auto, pudełko ławka

szkolna. Używając pudełka na różne sposoby można zbudować już całą historię.

Spróbujcie, aby historia była opowiedziana bez słów, lecz ew. z dźwiękami. Brym , brrym,

bul, bul, szszszszuuuu itd. Pozostali oglądający będą interpretować i opowiedzą co

zobaczyli.

TO WSPANIALE ROZWIJA WYOBRAŹNIĘ!