Pisklaki w reflektorach

 DOROTA KRAWCZYK - instruktor, animator, pedagog, aktorka teatrów amatorskich. Obecnie pełni funkcję kierownika Amatorskiego Ruchu Artystycznego "ARA" w Wodzisławskim Centrum Kultury, wcześniej była dyrektorem tej placówki. Prowadzi niejednokrotnie nagradzany na festiwalach ogólnopolskich dziecięcy zespół "Szydełko" oraz młodzieżowy "Szydło". Warto odszukać w internecie jej Domowy Teatr Na Kwarantannie "Bębenek"- to cudowna inspiracja do zabaw teatralnych z dziećmi przedszkolnymi. Prowadzi warsztaty i kursy dla nauczycieli i instruktorów prowadzących teatry amatorskie, szkolne i przedszkolne. Zasiada w jury na wielu przeglądów teatralnych dla dzieci i młodzieży szkolnej. Jest pomysłodawcą, realizatorem oraz koordynatorem wielu projektów związanych z teatrem, m.in. "Lato w Teatrze", "Przedszko-lalki Bis", "Para-buch, teatr w ruch". Absolwentka Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. W 2012 r. została nagrodzona przez Pre

 DOROTA KRAWCZYK poleca Małe formy teatralne mogą stanowić autonomiczne krótkie spektakle, które z powodzeniem można wystawić podczas występów dzieci w przedszkolu lub szkole. Każdy pomysł „okienkowy” można przenieść na dużą przestrzeń. Role możemy multiplikować. Małe formy mogą również połączone w jeden wspólny temat stać się pełnym spektaklem. ZADANIE DLA KAŻDEGO INSTRUKTORA 1: Zastanów się jak zobaczone przed momentem spektakle stolikowe na 2 aktorów można przetransponować na większą przestrzeń i wielu aktorów. ZADANIE DLA KAŻDEGO INSTRUKTORA 2: Posiłkując się wierszami np.: Elżbiety Gorzkiej-Kmieć z książki „W co się bawić (…) wybierz 3 – 4 i połącz je wspólnym tematem. Nazwij go. Może stać roboczym tytułem spektaklu. Spróbuj stworzyć szkic scenariusza do spektaklu. Jakiej formy teatralnej użyjesz? Jak zbudujesz scenografię? Jak wyglądałyby kostiumy? WIĘKSZE FORMY TEATRALNE – JAK STWORZYĆ AUTORSKI SCENARIUSZ? Etapy tworzenia autorskiego scenariusza: 1.Znajdź temat nadrzędny, który

 DOROTA KRAWCZYK poleca LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA DO ĆWICZEŃ TEATRALNYCH: • Klaus W. Vopel „ Latający dywan”, „Gry i zabawy interakcyjne dla dzieci • B. Broszkiewicz, J. Jarek „Teatr dziecięcy. Warsztaty edukacji i teatralnej” • Klaus W. Vopel „Ćwiczenia relaksacyjne” MAŁE FORMY TEATRALNE W małych i bardzo młodych grupach doskonale sprawdzają się niewielkie formy teatralne wykorzystujące techniki teatru stolikowego, teatru cieni, teatru lakowego, teatru dłoni i rąk czy teatru okienkowego. Etapy tworzenia scenariusza spektaklu Polecam: wiersze Jana Brzechwy, Wandy Chotomskiej, Natalii Usenko, Danuty Wawiłow, Elżbiety Gorzkiej-Kmieć, Ignacego Krasickiego, Marii Konopnickiej, Historyjki dla małych uszu, Opowiastki dla małych uszu, Pan Kuleczka 1.Wybór formy spektaklu: Przykłady: pacynka, lalka typu muppet, teatr kamishibai, teatr żywego planu, kukiełka, teatr cieni, teatr rąk, „skarpetkowe pacynki”, teatr przedmiotu, teatr łączący różne techniki... 2.Wykonanie rekwizytów, lalek, kostiumu J

 DOROTA KRAWCZYK poleca Nakręcany pajacyk Jedna osoba jest drewnianym pajacykiem (zgina się tylko w stawach, ograniczona plastyka ciała), a druga człowiekiem, który za pomocą kluczyka zamontowanego w plecach nakręca go w sekwencji na 1, 2, 3, by ten mógł ożyć. Improwizujemy w parach. Lustra Ćwiczenie w parach. Jedna osoba nadaje ruch, druga go odbiera w tym samym czasie i zakresie. Ćwiczenie wykonujemy powoli, a ruchy, które proponujemy muszą być proste, nieskomplikowane. Najważniejsze w tym ćwiczeniu jest skupienie i „złapanie” energii partnera na takim poziomie, a nasze ciała będą poruszać się niemalże identycznie. Etiudy Etiuda na temat 1. Wykorzystując doświadczenie z innych ćwiczeń tworzymy etiudę teatralną. Dzielimy zespół na grupy około 5 osobowe. Każda otrzymuje jeden temat (klasa, u dentysty, w sklepie, w ruchu drogowym, wojna, zabawa itp.). Zadaniem jest wymyślenie krótkiej sceny. Tekst i ruch powinny być symboliczny i oszczędny. Pamiętajmy, aby etiuda miała początek (postaci

  DOROTA KRAWCZYK poleca Zwierzątka Improwizacja. Chodząc po sali poczuj się ulubionym przez siebie zwierzakiem i wymyślaj różne jego zabawy. Baw się sam lub z innymi zwierzakami. Pomagamy sobie dźwiękiem. Innym wariantem jest wcielenie się w zwierzątka, których nazwę wypowie instruktor. Magiczna skrzynia Każdy uczestnik ćwiczenia wyobraża sobie swoją skrzynię lub używa realnej (pudło, kufer, walizka itp.) W skrzyni znajdują się 3 wyimaginowane przedmioty. Uczestnik wyciąg je kolejno. Ogrywa je, improwizuje z nimi, bada je. Pozostali uczestnicy obserwują i próbują odgadnąć co zostało wyciągnięte. Można ustalić różne warianty ćwiczenia:  1) wyciągnij 3 rzeczy, które lubisz najbardziej  2) których nie cierpisz  3) których się boisz  4) o których marzysz  5) których nie da się kupić itp. Rytm w ruchu i działaniu scenicznym Machina rytmów Osoba po osobie dołączamy do siebie proponując ruch i dźwięk. Tworzymy z siebie maszynę, której stajemy się trybikami. Ważne, by trybiki miały ze sobą po

  DOROTA KRAWCZYK poleca Improwizacje - ćwiczenia na wyobraźnię Czarodziej Do ćwiczenia potrzebne nam są te same rekwizyty dla każdego, np. poduszka. Wybieramy z grupy jedną osobę, która staje się czarodziejem. Czarodziej 3 razy zmienia znaczenie przedmiotu, które przejmują uczestnicy ćwiczenia. Wypowiada następujące zaklęcia: Niech poduszka stanie się... jeżem/ brzuchem / kanapką. Następnie: Niech czarodziejem stanie się... Małgosia – wtedy następuje zmiana czarodzieja. Niewidzialne sznurki Chodząc w przestrzeni poruszamy się jakby sznur ciągnął nas za określoną część ciała. Tę część określa instruktor prowadzący ćwiczenie wyraźnym poleceniem, np. ręka, łokieć, pięta, brzuch. Zdarzenie wyrażamy nie tylko w ruchu, ale również w napięciu mięśni, twarzy i dźwięku. Magnes -Improwizacja. Chodzimy po sali, na klaśnięcie instruktora niczym magnes przyciągamy się do osoby / rzeczy, którą mamy najbliżej lub której imię / nazwę wypowie instruktor. Następnie z wielkim wysiłkiem staramy się odepc